ระบบการสรรหาอาจไม่ได้ผู้แทนที่หลากหลายจริง

บทเรียนจากรัฐธรรมนูญ 2550 คือ คณะกรรมการสรรหา ส.ว. ส่วนใหญ่เป็นตัวแทนจากศาลซึ่งไม่มีความยึดโยงกับประชาชน ทำให้แนวโน้มของการได้ตัวแทนในแต่ละด้านไม่มีความหลากหลายจริง และคนที่เข้ามาเป็น ส.ว.สรรหา อาจไม่ได้เป็นตัวแทนของกลุ่มนั้นอย่างแท้จริง

อีกทั้งไม่มีหลักประกันที่จะทำให้มั่นใจได้ว่าจะไม่มีอาชีพใดตกสำรวจ เช่น แม่บ้าน คนกวาดขยะ หรือ ช่างตัดผม จะสามารถมีตัวแทนได้หรือไม่ ถ้าไม่มีหลักประกัน อาชีพที่จะได้เป็น ส.ว.ก็มีเพียงไม่กี่อาชีพ เช่น แพทย์ ทนายความ วิศวกร สถาปนิก เป็นต้น ซึ่งเป็นอาชีพที่เป็นที่ยอมรับในสังคมเท่านั้น