ถ้าให้ผมเปรียบเทียบ ผมคิดว่าร่างของอาจารย์บวณศักดิ์ดีกว่าเยอะ ส่วนหนึ่งเพราะคณะกรรมการยกร่างของอาจารย์บวรศักดิ์มีการรับฟังความคิดเห็นของคนไทยทั้งประเทศ แตกต่างกับร่างของท่านมีชัยที่เอาคนแค่ไม่กี่คนมาพูดคุยกัน
อีกส่วนหนึ่งที่แตกต่างกันก็คือ ที่มาของผู้ร่าง เพราะร่างของอาจารย์บวรศักดิ์ได้มาจากสปช.(สภาปฏิรูปแห่งชาติ) เป็นผู้เลือก ซึ่งประกอบไปด้วยคนจากหลายจังหวัด หลายสาขา แต่ชุดนี้(ชุดมีชัย ฤชุพันธ์) ท่านนายกฯ เป็นคนเลือก ซึ่งพอที่มาไม่เหมือนกัน แนวทางก็ผิดกัน
เรื่อง ส.ว. ผมรับไม่ได้ ก็คือมาจากการสรรหาหมด ทั้งที่ ส.ว.ควรจะมาจากการเลือกตั้งทั้งหมด ซึ่งมันจะยึดโยงกับประชาชนมากกว่า ถ้าจะให้ผมยกตัวอย่างก็ให้ดู สนช. (สภานิติบัญญัติแห่งชาติ) เวลาลงมติจะมีคนงดออกเสียงอยู่ไม่กี่คน คือมีการล็อบบี้กันตั้งแต่แรกว่าจะให้อะไรผ่านไม่ผ่าน ถ้าดู สนช. จะเห็นชัดเลยว่าไม่มีวันเสียงแตก ดังนั้น ถ้าอยากดูว่า ส.ว. ในร่างรัฐธรรมนูญจะเป็นอย่างไร ก็ให้ดู สนช. ปัจจุบันประกอบ
ประเทศไม่ใช่ของคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 7 ท่านทรงสละอำนาจให้ประชาชนไม่ใช่แค่คนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง ผมก็รักชาติ และ นาย ก. นาย ข. เขาก็รักชาติเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าคนกลุ่มๆ เดียวจะรักชาติแล้วมีอำนาจมากำหนดให้คนทั้งประเทศ ผมว่ามันไม่ถูก รัฐธรรมนูญเป็นของประชาชน อำนาจเป็นของประชาชน ไม่ใช่คนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง
เรื่องปราบโกงในร่างอาจารย์บวรศักดิ์ก็มี ส่วนร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้มันก็มีข้อดี แต่ความสำคัญอยู่ที่อำนาจประชาชน ผมไม่เห็นด้วยที่ประชาชนจะยอมในสิ่งที่ไม่ยึดโยงประชาชน ร่างรัฐธรรมนูญที่ไม่ยึดโยงประชาชน ดังนั้น ผมไม่รับหรอกครับ
ถ้าจะให้ผมรับรองให้รัฐธรรมนูญฉบับนี้เป็นฉบับที่ดีที่สุด ผมทำไม่ได้ และไม่ต้องไปพูดถึงคำถามพ่วงท้ายเลย ยังไงผมก็ไม่รับ แต่ถ้าจะมีการร่างกันใหม่กต้องกำหนดให้ผู้ร่างมีความหลากหลายมากกว่านี้ และต้องออกไปรับฟังความเห็นประชาชนด้วย
สิระ เจนจาคะ: รัฐธรรมนูญเป็นของประชาชน อำนาจเป็นของประชาชน ไม่ใช่คนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง
|
editor |
Submitted 2016-08-02